Een hoop mensen hebben een soort vooroordeel als ik ze vertel hoe geweldig ik Marokko en met name Marrakech vind. De een begrijpt me volkomen en de ander ziet alleen maar beelden voor zich van benauwde drukke straatjes waar ze je aan je armen hun winkeltjes proberen binnen te trekken. Ja dat is ook Marrakech, klopt. Maar Marrakech is ook een sprookje met een duizend-en-één-nacht sfeer. En ik geef je hier een tip waarvan ik zeker weet dat iedereen zich in een mum van tijd Aladdin en Yasmine zal voelen.

Palais Sebban, een pareltje. Hier kwam ik geheel onverwacht en ook geheel tegen mijn zin in terecht. Een praatjesmaker op straat begon een mooi verhaal over een paradijsje dat zich een stukje verderop achter al deze muren zou bevinden. Ik liep door, ik had mijn eerste kennismaking het jaar er voor al gehad met Marrakech en kende dit soort verkopers. Mijn moeder bleef staan, wist geen nee te zeggen en voor we het wisten liepen we achter deze meneer aan. Hoekje om en straatje na straatje liepen we verder. Weer een hoekje om. Ik voelde me echt een beetje in de maling genomen en begon mijn moeder al uit te lachen. Hebben wij weer.

Tsja….en toen waren we er uiteindelijk. Een enorme deur ging open en de man nam afscheid. Binnen werden we hartelijk ontvangen. Ik stond perplex. Die praatjesmaker had gelijk. Want jeetje wat was dit voor plek? Overal lampjes, lantaarntjes en prachtige meubels, een sfeer die je maar zelden tegenkomt en die je mond open doet staan van verbazing. Wauw, schitterend. We mochten het hele complex rondlopen en foto’s maken. En dat lieten we ons geen twee keer zeggen natuurlijk. Bovenop het dak zagen we nog net de zon onder gaan. Hoe mooi!

We zagen een prachtig zwembadje met rondom tafels en stoelen waar al heerlijk geurende maaltijden werden gegeten in van die kleurrijke tajines. We hadden best trek na de vliegreis dus uiteindelijk schoven we aan. We werden echt als vorsten behandeld. Ik wist nog van mijn vorige bezoek aan Marrakech dat ik als toetje de sinaasappels met kaneel zo lekker vond. Aanrader en een must om te eten, niet vergeten! Dit stond niet op de kaart maar dat kwam wel goed werd er gezegd. Een drie kwartier later stond er een schaal op tafel waar denk ik een hele familie van zou kunnen eten. Ze waren gewoon speciaal voor ons sinaasappels wezen kopen. Heerlijk geurend met kaneel. Waar zie je dit nou nog?

Wat een heerlijke avond, een eerste kennismaking met Marrakech waar ik mijn moeder graag nog mee plaag op een positieve manier. Dus wil je graag naar Marrakech en twijfelt je vriend, vriendin, tante, vader, moeder of nicht? Neem ze gewoon even mee naar dit paleis en je bezoek aan de rode stad zit gebeiteld. Beloofd!