Op de afgelopen vakantiebeurs woonde ik een presentatie bij van vakantietrendwatcher Tessa aan de Stegge over de trend om te reizen met meer interactie met de lokale bevolking, bijvoorbeeld door lokaal georganiseerde tripjes en homestays.
Al snel dwaalden mijn gedachten af naar de keren dat ik op Sri Lanka door een ondernemende zoon des huizes op het busstation werd opgewacht en meegevoerd naar de homestay van zijn familie. Of de oud politieman met een huis aan het strand die op een brommertje een biertje voor me ging halen in een naburig dorp en me ’s avonds (ik kwam tenslotte uit Nederland) een wietje aanbood. Het kleine hotel-restaurant in Myanmar, waar de eettafels later op de avond werden weggehaald om de auto binnen te zetten, de slaapplaats op de entresol van een kruidenierswinkel in het noorden van Vietnam en de jonge oliewerker die ons meenam naar zijn familie in een longhouse in Borneo, een boottocht van een paar uur met af en toe een stop om varens te plukken voor het diner. Ik heb de afgelopen ruim twintig jaar de nodige homestays gedaan, al werd het in de loop van de tijd wat minder naarmate het toerisme zich meer ontwikkelde. En het was vreemd genoeg vaak een heel plaatselijk fenomeen.
Eigenlijk was het meestal toeval, dat je overkomt als je met je rugzak en openbaar vervoer rondreist. Maar achteraf kan ik constateren dat het de herinneringen zijn die qua verblijf het meest dierbaar zijn.
Iets dergelijks geldt ook voor lokaal geregelde excursies. Ooit sprong ik in China in een vrachtauto-binnenband en dreef een rivier af. Bij de pagoda het water uit, was zo’n beetje de enige instructie die we mee hadden gekregen. Daar aangekomen wezen dorpelingen op iedere hoek de richting aan waar we heen moesten. Toen we bij de weg waren aangekomen reden alle bussen door tot de chauffeur stopte die wist waar hij die westerlingen met binnenbanden kon afzetten. Of de achterneef van de laatste koning van Myanmar, die ons in een boot meenam naar sinaasappelplantages en een Shan dorp, tot we bij een brug door gewapende militairen terug werden gestuurd. Ook hier speelde het toeval een belangrijke rol.
Maar gedreven door een trend naar duurzaamheid en authenticiteit en gefaciliteerd door het steeds wijdverbreider internet komen er steeds meer mogelijkheden om vanuit huis dit soort belevenissen te organiseren. De mogelijkheden variëren van een diner of kooklessen, overnachtingen en excursies tot complete rondreizen. Via Locals. Iets geregelder dan de net genoemde ervaringen misschien maar daarom niet minder authentiek.
Tessa schetst in haar presentatie de ontwikkelingen die ten grondslag liggen aan zowel de vraag als het aanbod van wat dė trend van 2015 moet gaan worden. Vervolgens presenteerden zes organisaties hun aanbod. Niet alles zal misschien iedereen aanspreken, maar de mogelijkheden zijn zo groot dat het zeker een aanbeveling waard is je beste herinneringen niet aan het toeval over te laten.
De zes organisaties:
Better Places brengt je rechtstreeks in contact met een reisprofessional ter plaatse. Samen ontwerp je je rondreis op maat, helemaal zoals jij wilt.
Withlocals verbindt reizigers direct met local hosts in Aziatische landen die diners, tours en andere activiteiten aanbieden.
I LikeLocal is een duurzaam, social travel platform dat reizigers de mogelijkheid biedt een activiteit te boeken van en met locals in ontwikkelingslanden.
Doozze is gericht op het verbinden van onafhankelijke reizigers met unieke homestays en community stays in Azië en Zuid-Amerika.
TravelMoodz biedt een wereldwijd netwerk van lokale reisprofessionals (stads-, berg- en safarigidsen etc.), die reizigers adviseren en bij wie ze direct kunnen boeken.
Sleeping with the Locals hier boek je hotels die gerund worden door lokale eigenaren in ontwikkelingslanden.
