De kaart van Cesky Krumlov oogt als een verzinsel voor een sprookjesboek met verhalen over kastelen, ridders, koningen en prinsessen, een plaats waar bakkers, schoenlappers en andere ambachtslieden in de avond bijeenkomen om vertellingen te delen. Een kronkelende rivier laat een bijna rond stadsdeel als een puzzelstuk in de rest van het stadje passen. Een netwerk van kromme straatjes, een marktplein. Maar het is geen verzinsel, geen Disneyland, dit is echt. Van een afstand is het een schouwspel met spitse en ronde torens, kerken en een kasteel, met op de voorgrond een bijna abstract lijnenspel van rode pannendaken. Van dichtbij van gebogen straatjes met kinderhoofdjes en gerestaureerde renaissancepanden in subtiele kleurschakeringen. Cesky Krumlov staat op de Unesco Heritage lijst en is zelfs zonder dat je individuele bezienswaardigheden meerekent al meerdere wandelingen waard. Je lijkt steeds nieuwe doorkijkjes en nieuwe lichtschakeringen te ontdekken in de straatjes en in de vergezichten vanaf de bruggen over de rivier. In het centrum kun je het Egon Schiele house bezoeken, een museum waarin je kunt zien hoe ook deze schilder, die verschillende zomers in Cesky Krumlov verbleef, gefascineerd was door het spel van daklijnen.

Fotoatelier Seidel

Ook een andere belangrijke attractie staat in het teken van het visuele. In 1888 kreeg Joseph Seidel, oorspronkelijk een hobbyfotograaf, de kans om een fotostudio in Cesky Krumlov over te nemen. Eerst in een houten gebouwtje, maar een paar jaar later bouwde hij een huis met een fotostudio. De getalenteerde en oorspronkelijke Seidel had al snel succes, vooral met zijn foto’s van het Boheemse woud. Hij verplaatste zich op ski’s en per de fiets door de omgeving. Later kocht hij een motorfiets, wat zijn bereik nog groter maakte. Fotografisch was hij een pionier op het gebied van panorama’s, waarbij je destijds handmatig negatieven moest uitlijnen, en door het gebruik van kleur. Seidel begon ook een succesvolle uitgeverij van ansichtkaarten, die in oplagen van honderden werden verkocht.

Toen hij in 1935 stierf nam zijn zoon Franz het atelier over. In het begin succesvol, maar de oorlog en daarna het communisme maakten een einde aan het bedrijf. In 1949 werd het door de machthebbers gesloten en werd Franz te werk gesteld als gemeentefotograaf. De studio bleef daarna ongebruikt waardoor ze als een tijdcapsule bewaard is gebleven. Na de dood van Franz, die kinderloos bleef, werd op de zolder van het atelier een schat aan negatieven ontdekt. Er zijn vele jaren werk in gestoken, maar de gerestaureerde studio is nu een prachtig stukje bevroren tijd, met de toonbank beneden, de ingerichte woonvertrekken, de wachtkamer en de fotostudio zelf, met zijn glazen wand en dak, waar mensen zich tegen een decor konden laten fotograferen. Alle apparatuur staat er nog, er is een donkere kamer waar de foto’s via een chemisch proces werden ontwikkeld en gedroogd, en er zijn tal van attributen als dozen film en oude foto’s te bewonderen. Al met al een uniek stukje geschiedenis.

Het kasteel van Cesky Krumlov

Zuid Bohemen staat vol met kastelen, paleizen en landhuizen die getuigen van de rijkdom van adellijke families die wedijverden met koningen en keizers. Een beetje familie had meer paleizen dan ons koninklijk huis. Verhalen over vetes, verbintenissen, verwantschappen en wedijver verbinden die kastelen. De verhalen over de adellijke families met al die verbanden en namen doen soms duizelen. Maar ze komen tot leven bij een bezoek aan kasteel, op de Praagse burcht na het grootste van Tsjechië. Het werd in de 13e eeuw als Gotisch kasteel gebouwd door de heren van Krumlov, die niet lang daarna uitstierven. De Rosenberg familie nam het over en verbouwde het kasteel in de 16e eeuw in renaissancistische stijl. Helaas was de (kinderloze) laatste Rosenberg gedwongen het kasteel te verkopen omdat de familie diep in de schulden was komen te zitten door al die pracht en praal. Het kwam in handen van keizer Rudolf II von Habsburg, die het schonk aan een prins uit de Eggenberg familie. Toen ook die familie zonder erfgenaam kwam te zitten, iets dat destijds nogal vaak voor scheen te komen, kwam het bezit in handen van de door een huwelijk gelieerde familie Schwarzenberg. Die liet het kasteel weer in Barokke stijl en later in Neogotische stijl verbouwden, met een visueel indrukwekkend paleis als eindresultaat.

De schilderijen waarop de leden van de families zijn afgebeeld, en de wapenschilden die de muren sieren zijn getuigenissen van de geschiedenis. Een bijzonder wapenschild is dat van de Schwarzenbergs. Een familie van krijgslieden. Nadat Adolf van Schwarzenberg in 1599 het Turkse fort Raab veroverde werd het familiewapen uitgebreid met het afgehakte hoofd van een turk die door een raaf de ogen werd uitgepikt. De raaf is dan een verwijzing naar de naam van het fort, niet naar een historisch feit.

Het Barok Theater

Een andere belangwekkende nalatenschap is het barok theater in het kasteel van Cesky Krumlov. Vooral door de mogelijkheid te zien hoe de decors in seconden verwisseld konden worden, door middel van een centrale as beneden het toneel met daaraan touwen om delen van het decor van de zijkant in en uit te schuiven. Valdeuren en een verwisselbaar achtergordijn completeren het mechaniek. Voor het toneel houten tonnen, planken en borden waarmee storm wind en donder behoorlijk levensecht konden worden gereproduceerd. Een uniek stukje historie.

Kasteel Hluboka

Zuid Bohemen kent natuurlijk nog veel meer kastelen, maar een van de meest tot de verbeelding sprekende is dit chateau in het nabijgelegen Hluboká nad Vltavou. Het zou zo uit een Disney film kunnen komen. Maar in Tsjechië zijn de dingen alles echt is. Oorspronkelijk en met een verhaal. De een relatie met het kasteel van Cesky Krumlov wordt vrij snel zichtbaar. De deurkrukken van de poort, jawel, gemodelleerd zijn naar het hoofd van een turk die door een raaf in de ogen wordt gepikt.

Het kasteel is sinds halverwege de 17^e eeuw in het bezit geweest van de Schwarzenbergs, die het in de 19^e eeuw hebben laten herbouwen in een stijl waarvoor Windsor Castle model stond, compleet met landschapstuin. Van binnen is het kasteel zo mogelijk nog overweldigender dan dat van Cesky Krumlov. Houten vloeren, wanden en plafonds zetten het decor neer van warme luxe. Vooral de bibliotheek en de kamer met de in bijpassende houtkleuren gestileerde vleugel zijn indrukwekkend. En het gezicht op het kasteel natuurlijk.

Verdere bezienswaardigheden in Cesky Krumlov

Het stadje kent tal van musea, waaronder een foltermuseum, een marionettenmuseum, een handwerkmuseum en het regionale museum met een enorme hoeveelheid voorwerpen die betrekking hebben op de stad en de omgeving. Ook de gotische St Vituskerk, die karakteristiek genoeg niet op een dorpsplein ligt maar op een heuvel aan de rivier de Vltava en daarom zijn ingang heeft aan de zijkant, is de moeite van een bezoek waard. Met de Cesky Krumlov card kun je het Kasteel, het regionale museum, fotoatelier Seidel en het Egon Schiele Art Centrum bezoeken voor een gereduceerd tarief.

Omdat het stadje een toeristische bestemming is kun je er prima eten en drinken en zijn er verschillende goede hotels. Wij verbleven in het Old Inn hotel, gevestigd in een netwerk van oude panden uitkomend bij een ingang aan het centrale plein en met een restaurant in de catacomben. Voor meer informatie over de stad en regio: www.czechtourism.com en www.ckrumlov.info En meer over fotoatelier Seidel: de-best-bewaarde-fotostudio-in-de-wereld.

Wil je nog meer lezen over de kastelen van Tsjechië, lees dan ook dit blog van CityBlogger Sandra. Als je dus van kastelen houdt, zet Tsjechië met stip op je bucketlist.

Uitzicht over Cesky Krumlov

Cesky Krumlov – De kasteeltoren

De daken van Cesky Krumlov

Chateau Hluboka

De pianokamer in het Hluboka chateau

Cesky Krumlov – het kasteel bij nacht

Slideshow: