Ethiopië zegt u? Ja, Ethiopië inderdaad. Een vraag die ik meermaals gehoord heb voor mijn vertrek. Nogal een bijzondere vakantiebestemming en eigenlijk ben ik het met u eens. Want het land is één woord te omschrijven als bijzonder. Het is daarnaast heel eigen, kent weinig tot geen invloeden van Europese kolonisten in vergelijking met andere Afrikaanse landen. Voorbeelden hiervan zijn dat het een eigen (Amhaarse) kalender kent en de klok die compleet anders loopt dan bij ons. Daarmee begon de bijzondere ervaring, maar lees snel verder!
De reis start in Addis Abeba
Waar is de reis beter te beginnen dan in de hoofdstad Addis Abeba? Het centrum met zijn toeristische hoogtepunten is niet groot te noemen, maar het gaat eigenlijk meer om de vibe die de stad je geeft. Wat direct opvalt zijn de gebouwen die in aanbouw zijn, want Ethiopië zit in de lift zou je denken. Echter zijn dit gebouwen in aanbouw uit het communistische tijdperk waarvan de bouw gestaakt is. Na de val van de muur in Europa werd het communisme zeer snel opgegeven en werden de gebouwen uit dat tijdperk toch als heel lelijk beschouwt.
Toch meer terug naar de oude stijl, want Addis Abeba is eigenlijk een aaneenschakeling van kleine houten stalletjes waar vijf miljoen mensen wonen. Naar onze westerse maatstaven één grote sloppenwijk, maar je kan het ook beschouwen als één grote boerderij waar de schapen, koeien en honden lekker vrij rondlopen.
Lucy
In deze boerderij staat het nationale museum waar de botten van de oudste mens ter wereld (Lucy) een waar hoogtepunt zijn (zie foto). De Ethiopiërs staan aan de grondslag van de moderne mens en dat laten ze graag weten. De trots van de Ethiopiër stopt daar echter niet mee, want vele verhalen uit de bijbel hebben zich afgespeeld in Ethiopië. Dit kenmerkt zich door de vele mooie Orthodox Ethiopische kerken die Addis Abeba rijk is. De hoogtepunten zijn daarin de Haile Selassie-kerk met zijn koninklijke attributen en de Trinity Kerk.
De Trinity Kerk (zie foto) staat daarin model van de kerken die je in Ethiopië vindt. De kerken zijn gebouwd in een achthoek met een kern waar alleen de monniken mogen komen en dat niet alleen tijdens de dienst. De ring daar omheen is voor mensen die sterk gelieerd zijn aan de kerk en de buitenste ring is voor het ‘gewone volk’. De ene helft is daarnaast uitsluitend voor mannen en de andere voor vrouwen met aparte deuren voor ieder geslacht. Maar Afrika zou Afrika niet zijn als je voor een paar euro extra gewoon door elke deur mag om al het moois van de Trinity Kerk te aanschouwen.
Het fijne aan de Trinity Kerk is dat het in de wijk Piazza ligt met vele barretjes waar je een echte Ethiopische koffie ceremonie kan bijwonen en heerlijk kan bijkomen van het moois wat Addis Abeba je te bieden heeft.
Bahar Dar aan het Tana-meer
Addis Abeba is niet het enige wat Ethiopië te bieden heeft en dus werd de reis voortgezet richting Bahar Dar aan het Tana-meer. De weg er naar toe was op zich al spectaculair te noemen, want je passeert de Blue Nile Gorge. Dit valt het best te omschrijven als een groene Grand Canyon waar dus Blauwe Nijl door heen stroomt. Je bent daarnaast zo hoog in de bergen dat het continu mistig lijkt, maar in feite kan je gewoon de wolken een kusje geven.
Als je daarna de Blauwe Nijl een stukje blijft volgen kom je terecht bij de Blue Nile Falls (of in het droogseizoen Blue Nile Sprinkler). Hier klettert de Blauwe Nijl, verdeeld over drie stukken, met onmetelijke kracht veertig meter naar beneden. Zelfs zo hard dat de je aan de andere zijde kletsnat wordt van de opstuivende nevel, regenjas meenemen als je daarheen gaat dus!
De woeste stroming bracht mij uiteindelijk naar Bahar Dar, gelegen aan de zuidzijde van het immense Tana-meer (zie foto). Een meer waar qua oppervlakte Amsterdam makkelijk in past. Een prachtig meer waar je tijdens een rondvaart pelikanen, nijlpaarden en een sportieveling op een kano vol met qat (blijf echt van dat spul af!) tegenkomt. Echter is het ware hoogtepunt van het Tana-meer de vele eilandjes waar je kloosters vindt. Je wordt daar voor je gevoel een paar honderd jaar teruggeworpen in tijd. De monniken wonen daar nog in hutjes van leem en stro, maar de kerk is uiteraard het absolute hoogtepunt op het eiland. Vol met prachtige beschilderingen en engeltjes aan het plafond die over je waken. Wat daarnaast ook opviel zijn de vele schilderingen van de voormalige Ethiopische keizer Haile Selassie in de kerk. Je begint dan ook zowat te denken dat hij god is!
Lokale markt, persoonlijke gids en ‘Protection-money’
Na dit goddelijke hoogtepunt op het Tana-meer werd het tijd om Bahar Dar zelf een bezoekje te brengen. Wat je daarbij niet moet overslaan is de lokale markt. Voor ik het wist had ik een persoonlijke gids die mij rondleidde en die ik achteraf ‘protection-money’ moest geven. Gelukkig leidde hij mij uitstekend door dit gigantische wirwar van stalletjes met specerijen en kudde dieren. Dit was ook nodig, want de markt van Bahar Dar is eigenlijk één grote mesthoop waar tussen de groente wordt aangeboden. Echter kreeg ik daar wel een opmerking dat de rook van mijn sigaret stonk, het is dus maar wat je vies vindt ruiken. Na dit feest op de markt kon ik meteen door naar het volgende feestje, want het was die avond nieuwjaar volgens de Amhaarse kalender (11 september volgens onze kalender).
Gondar, de vroegere hoofdstad van Ethiopië
De kater van nieuwjaar kon even verwerkt met een ritje naar Gondar. Deze stad was vroeger de hoofdstad van Ethiopië waar keizer Fasilides over het land heerste. Dit zie je meteen terug aan gigantische paleizencomplex die Gondar kent. Het complex kent momenteel zo’n zeven paleizen. Eén paleis was namelijk niet genoeg. Als de keizer kwam te overlijden wilde de troonopvolger niet in het paleis van zijn vader gaan wonen, dus er werd er gewoon een nieuwe naast de oude gebouwd.
Duizelingswekkende afgronden, bergvolken en Galada Bavianen
Gondar is daarnaast uitvalbasis voor het nabij gelegen Simien-gebergte en uiteraard heb ik mijn wandelschoenen aangedaan! Dit wonderlijke gebied kent duizelingwekkende afgronden, waar ook nog bergvolken op authentieke wijze wonen. Als dit nog niet genoeg was, kwam ik op mijn wandeling in de bergen de zeer zeldzame Galada Bavianen tegen (zie foto). Indien je die heel stil en rustig benaderd, kan je op wel twee meter van ze komen. Geweldig om te zien, maar na een uurtje bavianen te zien eten vond ik het ook wel tijd om lekker injera met doro wot te gaan eten.
Lalibela
Met een volle maag kon de reis voortgezet worden naar de absolute topper van Ethiopië, Lalibela! Deze plaats heeft met recht het 8e wereldwonder in zijn bezit, want het heeft een enorm kloostercomplex (zie foto). Dit complex is compleet uit de bergen gehouwen en kent in totaal elf kerken. Deze kerken zijn verbonden met ondergrondse tunnels om het uit het zicht te houden van buitenstaanders. Naar zeggen is dit in 24 jaar gebouwd door 40.000 gelovigen en je bent gerust een dag kwijt om dit schitterende complex te bezichtigen.
Al klauterend door kloven en tunnels val je in de in ene verbazing na de andere. De prachtige hoeveelheid details in en rondom de kerken is echt ongekend, maar het mooie was toch we dat we bij de laatste kerk een heuse dienst konden bijwonen. Deze dienst duurt niet zoals bij ons een uurtje, maar er wordt urenlang gezongen en gepreekt uit de bijbel. De mensen zitten zelfs buiten om maar een glimp op te vangen van de dienst, zolang je er maar bent is het belangrijkste. Uniek om te zien dat een toeristische attractie van deze proporties elke dag nog wordt gebruikt.
Na dit bijzondere en absolute hoogtepunt viel er helaas niks meer anders te doen dan de terugreis in te zetten naar het ware paradijs op aarde, oftewel Amsterdam!
Brent beschreef eerder zijn reisverhalen over Zuid-Afrika, Namibië, Botswana, en Zimbabwe.